بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم

 

ابن ابی یعفور ( یکی از شاگردان امام صادق ( ع ) می گوید : ما با ( خطاب جهنمی ) همنشین بودیم ، و او نسبت به آل محمد ( ص ) ، ناصبی شدید بود ( بسیار آنها را دشمن داشت ) و از دوستان ( نجده ) حروری ( رییس خوارج منسوب به قریه حروا ) به شمار می آمد .
خطاب ، بیمار شد و در بستر مرگ افتاد ، من به خاطر همنشینی سابق و تقیه ، به عیادت او رفتم ، دیدم بی هوش شده و در حال جان دادن است ، ناگاه شنیدم که می گفت :
مالی ولک یا علی : ( مرا به تو ای علی ( ع ) چه کار ؟ ) ( چرا با تو دشمنی کردم که اکنون کیفر سختش را بنگرم ) .
ابن ابی یعفور می گوید : بعدا به حضور امام صادق ( ع ) رفتم و ماجرای جان کندن و سخن خطاب را ، برای امام صادق ( ع ) بیان کردم .
آن حضرت ، دوباره فرمود : رآه ورب الکعبه : ( به خدای کعبه ، او علی ( ع ) را دید ) ( یعنی خطاب ، هنگام مرگ ، علی ( ع ) را دید ، و فهمید که دشمنی با آن حضرت ، چه باطن پرعذابی دارد .

 

 منبع : فروع کافی ، ج 3 ، ص 133 .